Morderca czyha gdzieś na schodach, aby już za kilka minut pociągnąć za spust w swym zabójczym zapale. Ofiarą tego wynajętego przestępcy będzie sam Maurizio Gucci, będący spadkobiercą majątku Guccich. Z kolei zleceniodawcą jest dawna żona Maurizia – Patrizia Reggiani. Tak właśnie zaczyna się książka Dom Gucci i… tak właśnie się kończy.
Czarna retrospekcja
Śmierć jest w tej książce początkiem opowieści, ale też i jej końcem. Z kolei pomiędzy tymi dwoma fragmentami znajduje się aż 350 stron dzieła, które można by śmiało uznać za reportaż kryminalny i historyczny. Nietrudno zatem odnieść wrażenie, że sceny te są przedśmiertnym zapisem wspomnień Maurizia, który za chwile zginie z rąk swego mordercy.
Od początku
Już na wstępie należy podkreślić, że nie jest to zapis pełny. Historia ta rozpoczyna się bowiem opisem ważnych wydarzeń z życia założyciela marki Gucci, czyli dziadka Maurizia. Trzeba przyznać, że jest to idealny wstęp dla takiego dzieła. Dzięki niemu jego autorka, czyli Sara Gay Forden, może łatwo stopniować napięcie, choć jest to metoda dość dobrze znana większości czytelnikom i często spotykana w analogicznej literaturze.
Życie codzienne rodziny Gucci
Kolejnym, ważnym fragmentem książki Dom Gucci, z którym musi się zmierzyć czytelnik, jest opis codziennego życia wewnątrz tej toskańskiej rodziny. Naturalnie z zewnątrz tworzyła ona nieskazitelną fasadę, w której wszystko wydawało się idealne. Nagle jednak okazało się, że to wszystko było tylko tanią przykrywką. Pod tą lśniącą fasadą pojawiło się z początku kilka rys, a następnie wiele pęknięć, które jednoznacznie wskazywały na konieczność wykonania dogłębnego remontu.
Życie zaczyna się, ale się nie kończy
Narrację w książce zamyka scena śmierci Maurizia, do której autorka powraca po aż 350 stronicach. Nie ma w niej już tego samego dramatyzmu, z którym czytelnik spotyka się na początku książki. Niemniej dzieło to sprawia, że i tak pozostaje w nim niesmak. I nie chodzi tu wcale o walory literackie tegoż utworu.
Podsumowując, popularna książka Dom Gucci jest dość gorzką opowieścią, która buduje w czytelniku niechęć do szeroko rozumianej finansjery, olbrzymich majątków, czy też tak naprawdę nic nieznaczących marek.
